سالروز شهادت حضرت امام علی النقی الهادی(ع) بر همه شیعیان جهان تسلیت باد.
نام: علی (ع)
القاب معروف: هادی، نقی( به معنای پاک)
کنیه: ابوالحسن سوم (ع)
پدر و مادر: امام جواد (ع)، سمانه (ع)
وقت و محل تولد: ۱۵ ذیحجه سال ۲۱۲ هجری در روستایی نزدیک مدینه. دوران زندگی: در سه بخش:
۱ حدود هشت سال قبل از امامت (از ذیحجه سال ۲۱۲ تا ۲۲۰ هـ ق).
۲ دوران امامت، در زمان خلفای قبل از متوکل، دوازده سال (از سال ۲۲۰ تا ۲۳۲ هـ ق)
۳ دوران امامت در سخت ترین شرایط، در زمان خلافت پانزده ساله دیکتاتوری متوکل (دهمین خلیفه عباسی) و سپس خلفای بعدی که عبارت بودند از: منتصر، المستعین والمعتز.
آن حضرت حدود ۳۳ سال امامت کردند.
وقت و محل شهادت: سوم رجب سال ۲۵۴ در سن ۴۱ سالگی در شهر «سامرا» بر اثر زهری که با دسیسه «معتز» (سومین خلیفه عباسی) توسط معتمد عباسی به آن حضرت خورانده شد، به شهادت رسیدند.
مرقد شریف: شهر سامرا، واقع در عراق
امام هادی(ع) در حدیث لوح
در این حدیث که از سوی خداوند بیان شده در مورد امام هادی(ع)، آمده است: «وی را با سعادت قرین کنم. همان علی(ع) را که دوست و یاور من و گواه در میان مخلوق من و امین وحی من است».
در این فراز، خداوند، امام هادی(ع) را با چهار لقب (دوست من، یاور من، گواه و ناظر بر مخلوقم و امین وحی من) تمجید نموده که هرکدام کافی است تا مقام بسیار ارجمند آن بزرگور را نشان دهد.
امامت امام هادی (ع) در خردسالی
دومین امامی که در خردسالی و در سن هشت سالگی به امامت رسید، امام هادی(ع) بود و ایشان در همان سنین واجد کمالات یک امام جامع و معصوم شدند همان طور که پیامبرانی مانند حضرت سلیمان، حضرت عیسی و حضرت یحیی(ع) که در دوران کودکی به مقام پیامبر رسیدند.
حوزه علمیه امام هادی(ع) در مدینه
یکی از کارهای مهم امام هادی(ع) که امامان دیگر هم اهمیت بسیار به آن می دادند، حفظ خط فکری و فرهنگی تشیع و جلوگیری از القائات مخالفان بود و این کار نیاز به تربیت شاگردان برجسته و تشکیل حوزه علمیه و تدریس فقه و عقاید اصول اسلامی داشت، که در عصر امام باقر و امام صادق(ع) به طور عمیق و گسترده ای تأسیس شد و سپس امامان دیگر حتی در شرایط بسیار سخت آن را تبیین و دنبال کردند.
امام هادی (ع) نیز در این راستا، قدم های راسخ و بزرگی برداشت و شاگردان برجسته ای همچون حضرت عبدالعظیم حسنی (ع)، خیران الخادم، ابن سکیت اهوازی، ابوهاشم جعفری، حسین بن محمد مدائنی، جعفر بن سهیل، اسماعیل بن مهران و عثمان بن سعید (اولین نایب امام زمان (عج))... را تربیت کرد و شاگردان برجسته پدر و جدش را به دور خود جمع نمود و حوزه ی علمی فعال و پرتلاشی به وجود آورد.
خود آن حضرت در تحکیم و استواری فقه و عقاید و فرهنگ تشیع، همت جدی وسیعی نمود و به سوالات افرادی مانند یحیی بن اکثم (عالم و قاضی بزرگ اهل تسنن) پاسخ داد.
تألیفات امام هادی (ع)